zondag 29 maart 2015

Een affo en een wip.......

Een "affo" betekent: "a finally  finished object" en in dit geval  is dat mijn mouwloos vest.

Deze foto is vóór het wassen in de Eucelan:




En deze foto is ná het wassen en nu ook al voorzien van de sluiting.
Deze wol is behandeld met Spinolie, een eigenaardig luchtje wat ik eigenlijk wel erg lekker vind ruiken. Al breiend rook ik continue dat luchtje en ik vind het jammer dat dat eruit gewassen is. Het hoort zo, zodra je breiwerk klaar is dan heeft het een sopje nodig, de spinolie wordt eruit gewassen en de wol gaat meer "open staan". Het breiwerk wordt beslist mooier na het wassen, klein beetje vilterig. Ik ben er in ieder geval trots op, heb het al gedragen en het voelt heerlijk aan.




Nu maar eens googlelen naar een leuk patroon waar ik mijn restjes voor kan gebruiken, heb ondertussen behoorlijk wat verschillende kleuren restjes van deze wol want ik had er al eens een vest van gebreid (patroon Chrystel Seyfarth)






Een "wip"  betekent: " work in progress"  en is dit vest voor manlief.  De Mooses zitten erin en ik ben aan het laatste stuk van het lijf bezig. Op dit punt ga ik het verlengen, volgens het patroon moet de totale lengte 68 cm. worden maar dat is echt veel te kort. Het moet minstens 15 cm langer worden.
Dit breiwerk is een stuk zwaarder dan mijn mouwloos vestje (hierboven) en ik heb het idee dat het straks als jas gedragen kan worden, zo warm!
Enfin, ik brei lekker door en laat de kaartjes gewoon hangen want daar heb ik behoorlijk wat gemak van.


maandag 16 maart 2015

Breien, drogen, quilten, breien en drogen.......


Eindelijk is het vest voor manlief klaar, althans, op het blocken na. Ontzettend leuk afwisselend patroon van Drops Design 135-3. Oorspronkelijk als trui bedoeld maar manlief wilde hier een vest van.
Nu in een badje van Eucelan stoppen en opspannen, wordt het zoveel mooier van.






Het was weer tijd om appeltjes te drogen. Dit keer zonder schil (volgende keer weer mét schil). Heerlijk om tussendoor van te snoepen.


Je houdt er alleen zo weinig van over, Die appeltjes krimpen ontzettend.




De pot was bijna leeg, we kunnen nu weer een paar weken vooruit.




Quilten doe ik ook nog steeds alleen wel machinaal, het wordt te pijnlijk om het met de hand te doen. Als ik me de tijd gun om op mijn naaikamer te gaan zitten dan werk ik aan deze leuke quilt (ontwerp Leonneke Romeijn). Het is een cursus bij de Schapekop in Nieuwpoort.




Een paar weken geleden zijn we naar de ontzettend leuke winkel van Ribbels in Leiden gegaan.
Wat een keuze, ongelooflijk en alles zo mooi op kleur gesorteerd. Per 1 april gaat hun nieuwe winkel open en ik hoop ze dan snel te bezoeken.
Enfin, we zijn daar natuurlijk niet voor niets naar toe gegaan. Zij zijn dealer van het Noorse merk: "Dale" wat ik nodig heb voor het nieuwe project:  wederom een vest genaamd Hemsedal of Norway. Ik brei dat met Dale-Heilo.
Ondertussen heb ik al een lekker begin gemaakt en ben aangekomen bij de Mooses. Tja, hoe hou je in vredesnaam bij waar je gebleven bent......




Enige tijd geleden kreeg ik van een breivriendin kleine papieren labeltjes, deze heb ik opgezocht en heb het patroon ingedeeld in vakken van 20/26 steken. Zo hou je overzicht, mocht je toch een fout maken hoef je nooit meer dan 26 steken achteruit te breien (heb ik een erge hekel aan)





Zo ziet het er uit, zo ontzettend handig!



Nog maar een keer het droogapparaat aan, deze keer met champignons.
Die zijn zó lekker uit het droogapparaat.  Zo gaan ze er in:






en zo komen ze er uit:



Sokken heb ik nog steeds niet opgezet, heb met mezelf afgesproken dat ik 3 maanden geen sokken mag breien. Of het lukt?  Geen idee, ik doe mijn best al kriebelt het wel hoor.