Nummer 108 is eindelijk klaar.....

Even mezelf ertoe moeten zetten maar nu zijn ze dan toch eindelijk klaar.
Ik vermoed dat het wol van Phildar Folklore is maar zeker weten doe ik het niet,  normaal bewaar ik het wikkeltje maar deze keer ben ik het kwijtgeraakt.
Ze zijn op een dun haartje na identiek, geen enkele knoop tegengekomen.

Het is mijn 108e paar en ze zijn voor de boer; de zogenaamde "voor wat hoort wat" sokken. Dit is het 24e paar wat ik voor hem heb gebreid.

Jam, jam, drogen, breien en breien...euh?

Kersentijd!  We hebben nog nooit zoveel jam gegeten sinds ik de jam zelf maak. Vlakbij ons zit een grote kersenboomgaard waar je de lekkerste kersen kunt kopen. Ook verkopen ze "brak-kersen"  voor de jam, siroop of saus.  Stukken goedkoper natuurlijk dan de gewone. Enfin, 3 kilo ontpit 

en heerlijke jam van gemaakt.

Tijdje terug liep ik per toeval tegen afgeprijsde wilde perzikken en abrikozen aan.

Kun je heerlijke jam van maken.

Courgettes kun je heel goed drogen

Hier liggen ze klaar om de droger in te gaan.

Wat je overhoudt is een pot heerlijke gedroogde courgetteschijven waar je weer mee kunt koken, als snack kunt eten en zelf heb ik stukjes geknipt door de courgettesoep gedaan.. Lekker hoor.

Update van mijn vest.. het lijf is af.. eindelijk... welgeteld 78 cm.
Nu beginnen met de mouwen, deze worden in streeppatroon gebreid.  Drops 58-15

Sokken nr. 108 willen maar niet vlotten.  Nog nooit zolang over een paar sokken gedaan.
Ik stoei ook nog steeds met die korte naaldjes, aan de ene kant is het ontspannender voor je schouders maar aan de andere kant baal ik dat het langzamer gaat...dat zal de reden zijn waarom ik ze al gauw laat liggen.  Het einde is in zicht, nog even doorbreien dan kunnen ze naar de boer: " voor wat hoort wat" sokken.

Druk bezig.....op mijn manier...

Het vest van manlief schiet al aardig op. Het afwerken vind ik altijd een akelig klusje en daarom blijft het stiekem liggen. Het jaargetijde vraagt ook niet om zo'n warm vest, scheelt ook. Enfin, ik moet me even tot de orde roepen en het afmaken. De sluitbiezen en halsboord zijn er ondertussen al aangebreid.

Dan mijn vest (breid zo lekker met die alpaca van drops), elke keer als ik er naar keek stoorde ik me aan de bruine kleur die er in zat. Vond het echt niet mooi, tja wat doe je dan?  Hup op de fiets gestapt en naar de Schapekop in Nieuwpoort gegaan voor 2 nieuwe kleuren en gelijk aan de slag gegaan. Ik heb eerst een draad geregen door de steken die ik op de naald wilde hebben, zo kon er niets fout gaan.

 

Daarna de schaar gepakt en het stuk wat ik niet wilde eraf geknipt.

Ondertussen ben ik weer net zover als voorheen en ben erg tevreden over de kleuren. Vind de patronen zo beter tot zijn recht komen. Voor vergelijk heb ik het oude gedeelte er even bijgelegd. 

Of ik nog wel eens sokken brei, tja, dat staat wel op een laag pitje maar ik heb de helft van een nieuw paar klaar. De naalden zijn nu nog leeg, 

Zeg nou zelf..........

 

 Mijn nieuwe project:  Drops 58-15, eentje uit de oude doos. Jammer dat boek nr. 58 niet meer te  koop is, er staan meerdere mooie Fair Isle patronen in.  Je kunt ze gewoon van internet afhalen, geen probleem maar een boekje vind ik toch ook wel leuk. Enfin, bij mijn Fair Isle breiwerken gebruik ik altijd de kleine haarelastiekjes van Zenner. Bij toeval kwam ik op de webshop terecht           van  Mettiena.

http://www.easywebshop.com/mettienas-hobby-shop/  en zag daar mooie steekmarkeerders.

Zeg nou zelf....... dat ziet er toch een stuk gezelliger uit?

• 
  

Dank je wel Mettiena!

Update vest Hemsdale voor manlief.....

Het lijf is af, schoudernaden gesloten en klaar om te zigzaggen en de "steek" open te knippen.

Het lijf zou volgens het patroon 68 cm. lang  worden, veel te kort voor manlief. Ik heb het verlengd met blauwe "sterren". Leuk effect en het loopt in patroon door over de schoudernaden.

Zo heb ik het heel mooi kunnen verlengen naar 80 cm.

Het eerste wat ik van dit vest ging breien was een mouw. Deze heb ik gebreid op nr. 3,5.  Als ik het nu vergelijk met het lijf (gebreid op rondbreinaald 3,75) vind ik de mouw toch te strak en ben de 2e mouw begonnen op naalden nr. 4. Het was nog even een uitdaging om die te vinden: sokkennaalden nr. 4...gelukkig dichtbij huis gevonden bij het Wolcafe in Schoonhoven:   http://www.wolcafe.nl/  ze stonden nog niet in de webwinkel, ze waren net binnen gekomen...mazzel....kon ik weer verder.
Nu is het naar mijn zin, de eerste mouw ga ik uithalen.

Een affo en een wip.......

Een "affo" betekent: "a finally  finished object" en in dit geval  is dat mijn mouwloos vest.

Deze foto is vóór het wassen in de Eucelan:

En deze foto is ná het wassen en nu ook al voorzien van de sluiting.

Deze wol is behandeld met Spinolie, een eigenaardig luchtje wat ik eigenlijk wel erg lekker vind ruiken. Al breiend rook ik continue dat luchtje en ik vind het jammer dat dat eruit gewassen is. Het hoort zo, zodra je breiwerk klaar is dan heeft het een sopje nodig, de spinolie wordt eruit gewassen en de wol gaat meer "open staan". Het breiwerk wordt beslist mooier na het wassen, klein beetje vilterig. Ik ben er in ieder geval trots op, heb het al gedragen en het voelt heerlijk aan.

Nu maar eens googlelen naar een leuk patroon waar ik mijn restjes voor kan gebruiken, heb ondertussen behoorlijk wat verschillende kleuren restjes van deze wol want ik had er al eens een vest van gebreid (patroon Chrystel Seyfarth)

Een "wip"  betekent: " work in progress"  en is dit vest voor manlief.  De Mooses zitten erin en ik ben aan het laatste stuk van het lijf bezig. Op dit punt ga ik het verlengen, volgens het patroon moet de totale lengte 68 cm. worden maar dat is echt veel te kort. Het moet minstens 15 cm langer worden.
Dit breiwerk is een stuk zwaarder dan mijn mouwloos vestje (hierboven) en ik heb het idee dat het straks als jas gedragen kan worden, zo warm!
Enfin, ik brei lekker door en laat de kaartjes gewoon hangen want daar heb ik behoorlijk wat gemak van.

Breien, drogen, quilten, breien en drogen.......

Eindelijk is het vest voor manlief klaar, althans, op het blocken na. Ontzettend leuk afwisselend patroon van Drops Design 135-3. Oorspronkelijk als trui bedoeld maar manlief wilde hier een vest van.

Nu in een badje van Eucelan stoppen en opspannen, wordt het zoveel mooier van.

Het was weer tijd om appeltjes te drogen. Dit keer zonder schil (volgende keer weer mét schil). Heerlijk om tussendoor van te snoepen.

Je houdt er alleen zo weinig van over, Die appeltjes krimpen ontzettend.

De pot was bijna leeg, we kunnen nu weer een paar weken vooruit.

Quilten doe ik ook nog steeds alleen wel machinaal, het wordt te pijnlijk om het met de hand te doen. Als ik me de tijd gun om op mijn naaikamer te gaan zitten dan werk ik aan deze leuke quilt (ontwerp Leonneke Romeijn). Het is een cursus bij de Schapekop in Nieuwpoort.

Een paar weken geleden zijn we naar de ontzettend leuke winkel van Ribbels in Leiden gegaan.
Wat een keuze, ongelooflijk en alles zo mooi op kleur gesorteerd. Per 1 april gaat hun nieuwe winkel open en ik hoop ze dan snel te bezoeken.
Enfin, we zijn daar natuurlijk niet voor niets naar toe gegaan. Zij zijn dealer van het Noorse merk: "Dale" wat ik nodig heb voor het nieuwe project:  wederom een vest genaamd Hemsedal of Norway. Ik brei dat met Dale-Heilo.
Ondertussen heb ik al een lekker begin gemaakt en ben aangekomen bij de Mooses. Tja, hoe hou je in vredesnaam bij waar je gebleven bent......

Enige tijd geleden kreeg ik van een breivriendin kleine papieren labeltjes, deze heb ik opgezocht en heb het patroon ingedeeld in vakken van 20/26 steken. Zo hou je overzicht, mocht je toch een fout maken hoef je nooit meer dan 26 steken achteruit te breien (heb ik een erge hekel aan)

Zo ziet het er uit, zo ontzettend handig!

Nog maar een keer het droogapparaat aan, deze keer met champignons.
Die zijn zó lekker uit het droogapparaat.  Zo gaan ze er in:

en zo komen ze er uit:

Sokken heb ik nog steeds niet opgezet, heb met mezelf afgesproken dat ik 3 maanden geen sokken mag breien. Of het lukt?  Geen idee, ik doe mijn best al kriebelt het wel hoor.

En hier hebben we nummer 107 ........

Wederom voor manlief, hij is toch wel mijn grootste afnemer....Zoekt vaak zelf zijn sokkenwol uit als we weer eens ergens in een handwerkwinkel belanden. Waar deze wol ooit gekocht is weet ik niet en op internet is er ook al niets van te vinden.  De wol is van "Inka Moonlight". Het lijkt Fair Isle maar is het niet. De wol is zo geverfd dat dit patroon ontstaat. Fijne wol om mee te breien.

Wecken en sokken....

Vorige week was ik bij een brei-weck-borduurvriendin en zij had een mand vol met sokkenwol liggen waar ze meters mee had zitten punnikken. Oke, het was therapie om van het roken af te komen (en dat is gelukt!) maar ik, als sokkenbreister, vond het zo ongelooflijk zonde om daar mooie sokkenwolletjes voor te gebruiken. Enfin, er dwaalde nog een bol Lana Grossa sokkenwol in die mand rond en die heb ik kunnen redden van de punnikklos. Ik beloofde haar  er sokken voor haar van zou breien en dat heb ik gedaan. Vanmiddag even langs gebracht en gezien dat ze pasten en dat ze er blij mee was. Hartstikke leuk. Eigenlijk doe ik dit soort spontane acties nooit, maar voor haar (of om het bolletje sokkenwol te redden  uit de klauwen van een punnikklosje) maakte ik graag een uitzondering. Hoop dat ze er veel plezier mee heeft. Er was trouwens nog maar 1 meter wol over. De sokken wegen elk goed 52 gram wat betekent dat er op het bolletje méér dan 100 gram zat. Gelukkig maar want ik zou anders te kort hebben gehad. De benen zijn identiek maar de voeten zijn iets verschillend, dat kon niet anders.

Het is paar nummer 106. Lana Grossa Meilenweit Two in one

Gisteren heb ik mijn tijd, tussen het sokkenbreien en fietsen met manlief door, goed besteed. Een zak van 10 kilo Nicola's en nog een kilo die ik nog in huis had geschild en geweckt.

Ik heb ze rauw in de potten gedaan

en 75 minuten op 100 graden geweckt. Voorlopig hebben wij aardappelen genoeg op voorraad.....zonder dat ze uitlopen!

Poosje geleden dat ik wat heb laten zien...

....maar ik heb niet stil gezeten!

Eerst maar weer eens een paar sokken laten zien, deze heb ik voor mijn allerliefste nichtje gebreid die pas voor het eerst moeder is geworden. Ze is altijd hartstikke blij met mijn sokken en daarom een plezier om ze voor haar te breien.

Dit is trouwens  paar nummer 105 wat van mijn naalden is gegleden.

Paar nummer 106 ga ik "toe up" breien, lukt nog niet echt en hoop dat mijn
breivriendinnen mij vanmiddag kunnen helpen.

Verder is het breiwerk van het vest voor manlief klaar. Het in elkaar zetten
is pijnlijk voor mijn duimgewrichten  en moet ik niet te lang achter elkaar doen.
Ach, elke dag een draadje ...dan is het ook weer gepiept.

Deze maand is een start gemaakt met de "Zeeuwse meebreideken:

http://zeeuwsevisserstruien.blogspot.nl/2014/11/zeeuwse-lappendeken-wordt-mee-brei-deken.html

Ik heb me aangemeld en de eerste patronen zijn al binnen. Op dit moment moet ik even streng zijn voor mezelf en dit prachtige Fair Isle vest eerst afmaken.
Het wordt een mouwloos vest (tja, 50-plusser) en als ik nog 15 toeren in de rondte brei dan is het lijf klaar. Dan volgt de Steek MV en de Steeks van de armsgaten doorknippen en boorden aanbreien.
Nog een leuk klusje maar als dat klaar is dan mag ik van mezelf aan de deken beginnen,

De randjes van 2014 heb ik ook af, nog niet helemaal afgewerkt maar dat komt nog.

De randjes zijn in 2015 opnieuw gestart, ik doe daar niet aan mee, andere dingen hebben nu voorrang.  Vond het wel ontzettend leuk om te doen en heb er veel van geleerd.

Ook in de keuken ben ik wat aan het uitproberen, heb een tijdje terug een droogapparaat gekocht en (uiteraard) als eerste appeltjes in gedroogd.

Dat ging goed, ze zijn heerlijk.
Ook champignons geprobeerd,  maar helaas vergeten een foto van te maken en ze zijn al op.

Bij de Lidl in de folder stond een yoghurtmaker voor erg weinig geld, het proberen waard.
In de gebruiksaanwijzing staat dat er 5 theelepels start-yoghurt op een liter melk moest.
Ik heb het mezelf makkelijk gemaakt en in elk potje een klein theelepeltje yoghurt gedaan, aangevuld met melk en doorgeroerd.
Na 10 uur uit het apparaat gehaald, iets af laten koelen en een nacht de koelkast in. Goed gelukt, het smaakt heerlijk, is een stuk minder zuur dan de gewone yoghurt.
Het apparaat is zijn geld zeker waard.